`The sun is shining.. The weather is sweet...´
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Tyson
11 Augustus 2006 | Brazilië, São Paulo
Eigenlijk de dag na het plaatsten van het vorige bericht is het weer omgeslagen. In die 10 dagen tijd is de temperatuur overdag 12 tot 31 graden geweest. Behoorlijk vreemd om van de een op de andere dag van trui + vest naar een simpel hemdje over te gaan.
Deze week zijn de colleges dan ook echt begonnen. Pfff… 3 van de 5 dagen moet ik al om 07.30u beginnen. Dat betekent dat ik al om 05.45u moet opstaan, wat voor deze jongen veel te vroeg is! Daarbij komt ook nog eens dat ik heel moeilijk in slaap val voor 00.00u – helemaal waar ik nu woon omdat het verkeer hier gewoon 24/7 doorgaat. Maar je hoort me niet klagen.. Het is eigenlijk wel goed voor me om zo vroeg op staan… ´s Ochtends ben ik gewoon lui, dus hopelijk word ik zo wat actiever.. Alles went, dus vroeg opstaan vast ook wel.. En natuurlijk zijn er mensen die dat elke dag moeten doen, dus wat dat betreft mag ik al helemaal niet klagen..
Ik heb overigens ook lekkere koffie gevonden.. Na de verpakking nog eens goed bestudeerd te hebben viel het me ineens op dat de koffie – Café Pilão genaamd – van Douwe Egberts is.. haha.. De koffie is goud, het perfecte middel om uit de ochtendroes te ontsnappen in de vroege morgen. Eenmaal wat gegeten en een flinke mok koffie achter me kiezen te hebben, spring ik onder de douche en maak ik me klaar om naar de bushalte (= een blauwe paal) te lopen – ongeveer 5 minuten. Aangekomen bij die blauwe paal is het altijd maar hopen dat de bus nog moet komen – er zijn namelijk geen tijdschema´s of een vast tijdstip waarop de bus aankomt – of anders iets van 15 minuten wachten. In de bus zijn alle zitplaatsen vaak al bezet, waardoor er niets anders op zit dan ongeveer 30 minuten lang te staan. In de spits kan diezelfde rit soms wel 70 tot 80 minuten duren. Het is mij op dit moment nog niet helemaal duidelijk wanneer de spits exact begint en eindigt. Gelukkig heb ik er geen last van als ik om 06.45/07.00u de bus pak.
Deze collegeweek was erg relaxed. Een heel duidelijk verschil met de colleges in Nederland is het feit dat het hier veel persoonlijker is. Docenten kennen de leerlingen vaak bij naam en er wordt veel meer gelachen. De docenten doen echt hun best om de colleges niet alleen interessant maar ook leuk te maken. Hoewel vrijwel elke docent de te behandelen stof in een powerpoint presentatie heeft verwerkt, is hij of zij toch voornamelijk zelf aan het woord en wordt er af en toe eens gekeken naar een slide uit de powerpoint presentatie. Aan de UvT is het juist vaak andersom: de powerpoint presentatie is hier vaak de leidraad.
Ook wordt hier gebruik gemaakt van een internet gebasseerd systeem waarop de leraren huiswerk, opdrachten, artikels en pp-presentaties plaatsen. Te vergelijken met ´ons´ Blackboard systeem – dat overigens wel een stuk overzichtelijker en gebruiksvriendelijker is. Wat hier ook gebruikelijk is, is het maken van opdrachten in groepen – niet alleen buiten de lesuren maar ook in de klas. Een voorbeeldje: bij het vak Human Resources vroeg de docente aan willekeurige mensen voetbalteams op te noemen. Nadat ze 7 voetbalteams had opgeschreven, kreeg iedereen een nummer dat correspondeerde met 1 van de teams. Vervolgens werd er een nieuwe klasindeling gemaakt zodat elk team een eigen plekje in de klas had en moesten we een artikel met elkaar bespreken en onze ideeen presenteren in de klas.
De meeste van jullie zullen ongetwijfeld weten dat ik iemand ben die niet lang kan stilzitten. Ik moet minstens 2x in de week kunnen sporten, en natuurlijk het liefst een vechtsport waarbij ik iemand pijn kan doen, haha... Na de MMA-workout cd van Bas Rutten grijs te hebben gedraaid in het appartement had ik dus erg veel behoefte in het echte werk. Genoeg redenen dus om een bezoek te brengen aan het sportcentrum – vorige week vrijdag ontvingen we onze USP (Universidad de São Paulo) passen, die tevens funcioneren als toegangsbewijs voor het sportcentrum. Het sportcentrum is groot, héél erg groot en heeft helaas maar 1 ingang.. De afstand vanaf de FEA faculteit is lopend ongeveer 20 minuten. Het sportcentrum biedt veel sporten aan waar je je voor moet inschrijven en vaak eenmalig een bedrag voor betaald. Verder kun je er materialen huren – bijvoorbeeld een basketball of tennisracket – en zelf met een groepje mensen sporten. Ik ben dinsdagmiddag samen met Diana een beetje op verkenningstour geweest. Uiteindelijk strandden we in een zaal met prehistorische apparatuur. Bij gebrek aan beter hebben we wat oefeningen gedaan en zijn daarna wezen hardlopen met als afsluiting buikspieroefeningen. Ik had echter nog zin om wat anders te doen, dus ben ik op zoek gegaan naar de bokszaal. De bokszaal is helemaal aan de andere kant van het sportcentrum en bevind zich onder een tribune. De zaal deed me denken aan een Rocky film: ongeveer 60 vierkante meter met een kleine boksring, een spiegelwand en een stuk of 10 bokszakken in het midden van de zaal. Na wat series gemaakt te hebben op de verschillende zakken kwam de leraar met de klas binnen. Binnen 1 minuut was de hele zaal propje vol. Ze hadden buiten getraind en omdat de les er nu opzat werd er een soort van absententie lijst doorgenomen. Na even met de docent gepraat te hebben ben ik er met een klein beetje moeite achtergekomen dat de boklessen voor gevordenden de volgende dag was.
Woensdag ben ik dus opgewonden naar het sportcentrum gegaan met de intentie om lekker hard te trainen en afgemat te worden door fanatieke boksers. Ik kwam echter bedrogen uit: allereerst moest ik in een absoluut beginnersklasje 30 minuten lang beginnersoefeningen doen. Natuurlijk voelde ik me hier te goed voor, maar ik wou niet arrogant overkomen dus heb ik netjes meegedaan. Na het halfuurtje onzin, begon de les voor gevordenden. In tegenstelling tot de les voor beginners van dinsdag waren er maar 15 mensen. De docent zei dat we voor ons zelf moesten trainen omdat hij een groepje van beginnende gevordenden ging lesgeven. Na te hebben opgewarmd en wat rondjes op de zakken te hebben gemaakt had ik zin om een rondje te sparren. Ik had in de tussentijd een beetje gekeken naar de rest van de boksers om in een indruk te krijgen wie ik als eerste zou aanspreken. Ik wou het mezelf niet makkelijk maken en ben gelijk naar de gozer gestapt die de meeste indruk op me maakte. Echter na een minuutje in de ring met hem had ik al door dat ik na deze les waarschijnlijk niet zou terugkomen. Ik hoop maar dat Brazilian Jiu Jitsu (BJJ) alles goed maakt, ik kan haast niet wachten totdat ik kan meetrainen met het team dat FEA vertegenwoordigt..
Donderdagmiddag heb ik samen met Kroko, Diana, Alvin (Canadees) en Milton (Brazilaan) gevoetbald. Wij tegen 5 Brazilianen. We voetbalden op een geasfalteerd voetbalveld ter grote van een basketbalveld. Het was voor mij persoonlijk nogal wennen omdat de Brazilianen anders spelen dan wat ik gewend ben: het was nog het meest te vergelijken met zaalvoetbal. Sportiviteit, mooie bewegingen, korte passen, 1-2tjes en geen fysiek contact zijn de trefwoorden die het voetbal het best omschrijven. We hebben uiteindelijk met 6 – 2 gewonnen, maar laat je niet misleiden.. Hoewel het misschien wel Brazilianen waren, was hun spel duidelijk niet representatief voor ´het Braziliaanse´ voetbal. Desalniettemin was het een leuke pot, zeker voor herhaling vatbaar!
Het is nu 15.19u en ik ga me nu klaarmaken om naar Kroko te gaan. We gaan dit weekend samen met Talita (een vriendin van Kroko en toevalligerwijs werkt ze bij CCINT – FEA) naar Santa Barbera.. Kroko kent heeft daar 2 families leren kennen toen hij door Brazilie reisde en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Aangezien het hier zaterdag vaderdag is en iedereen hier in het appartement dus bij zijn familie zal zijn en ik dus anders anders alleen zou achterblijven, plus het feit dat ik graag iets anders wil zien van Brazilie was genoeg voor mij om in te stemmen om mee te gaan.
Ik heb helaas geen nieuwe foto´s kunnen maken omdat de camera deze week bij Daniel´s vriendin Camilla was. Ik beloof dat ik zo snel mogelijk nieuwe foto´s zal plaatsen.
[Ik merk overigens dat ik net even wat meer moeite heb met het in het Nederlands schrijven dan normaal. Waarschijnlijk komt dit doordat ik de hele dag Portugees hoor en voornamelijk Engels spreek..]
Ik wil nog even iemand in het bijzonder een hele dikke kus en knuffel geven.. Gisteren – 10 augustus – was een speciale dag: Jamie & ik zijn namelijk alweer 3 jaar samen!! Helaas konden we niet bij elkaar zijn om dit te vieren..
Boefje, veel liefs vanuit São Paulo, hou van je schatje…
Nog even een bedankje voor de reacties en emailtjes! Ik vind het buitengewoon leuk om ook op de hoogte te blijven van wat jullie allemaal meemaken en doen..
Tot Later!
Thijs
Deze week zijn de colleges dan ook echt begonnen. Pfff… 3 van de 5 dagen moet ik al om 07.30u beginnen. Dat betekent dat ik al om 05.45u moet opstaan, wat voor deze jongen veel te vroeg is! Daarbij komt ook nog eens dat ik heel moeilijk in slaap val voor 00.00u – helemaal waar ik nu woon omdat het verkeer hier gewoon 24/7 doorgaat. Maar je hoort me niet klagen.. Het is eigenlijk wel goed voor me om zo vroeg op staan… ´s Ochtends ben ik gewoon lui, dus hopelijk word ik zo wat actiever.. Alles went, dus vroeg opstaan vast ook wel.. En natuurlijk zijn er mensen die dat elke dag moeten doen, dus wat dat betreft mag ik al helemaal niet klagen..
Ik heb overigens ook lekkere koffie gevonden.. Na de verpakking nog eens goed bestudeerd te hebben viel het me ineens op dat de koffie – Café Pilão genaamd – van Douwe Egberts is.. haha.. De koffie is goud, het perfecte middel om uit de ochtendroes te ontsnappen in de vroege morgen. Eenmaal wat gegeten en een flinke mok koffie achter me kiezen te hebben, spring ik onder de douche en maak ik me klaar om naar de bushalte (= een blauwe paal) te lopen – ongeveer 5 minuten. Aangekomen bij die blauwe paal is het altijd maar hopen dat de bus nog moet komen – er zijn namelijk geen tijdschema´s of een vast tijdstip waarop de bus aankomt – of anders iets van 15 minuten wachten. In de bus zijn alle zitplaatsen vaak al bezet, waardoor er niets anders op zit dan ongeveer 30 minuten lang te staan. In de spits kan diezelfde rit soms wel 70 tot 80 minuten duren. Het is mij op dit moment nog niet helemaal duidelijk wanneer de spits exact begint en eindigt. Gelukkig heb ik er geen last van als ik om 06.45/07.00u de bus pak.
Deze collegeweek was erg relaxed. Een heel duidelijk verschil met de colleges in Nederland is het feit dat het hier veel persoonlijker is. Docenten kennen de leerlingen vaak bij naam en er wordt veel meer gelachen. De docenten doen echt hun best om de colleges niet alleen interessant maar ook leuk te maken. Hoewel vrijwel elke docent de te behandelen stof in een powerpoint presentatie heeft verwerkt, is hij of zij toch voornamelijk zelf aan het woord en wordt er af en toe eens gekeken naar een slide uit de powerpoint presentatie. Aan de UvT is het juist vaak andersom: de powerpoint presentatie is hier vaak de leidraad.
Ook wordt hier gebruik gemaakt van een internet gebasseerd systeem waarop de leraren huiswerk, opdrachten, artikels en pp-presentaties plaatsen. Te vergelijken met ´ons´ Blackboard systeem – dat overigens wel een stuk overzichtelijker en gebruiksvriendelijker is. Wat hier ook gebruikelijk is, is het maken van opdrachten in groepen – niet alleen buiten de lesuren maar ook in de klas. Een voorbeeldje: bij het vak Human Resources vroeg de docente aan willekeurige mensen voetbalteams op te noemen. Nadat ze 7 voetbalteams had opgeschreven, kreeg iedereen een nummer dat correspondeerde met 1 van de teams. Vervolgens werd er een nieuwe klasindeling gemaakt zodat elk team een eigen plekje in de klas had en moesten we een artikel met elkaar bespreken en onze ideeen presenteren in de klas.
De meeste van jullie zullen ongetwijfeld weten dat ik iemand ben die niet lang kan stilzitten. Ik moet minstens 2x in de week kunnen sporten, en natuurlijk het liefst een vechtsport waarbij ik iemand pijn kan doen, haha... Na de MMA-workout cd van Bas Rutten grijs te hebben gedraaid in het appartement had ik dus erg veel behoefte in het echte werk. Genoeg redenen dus om een bezoek te brengen aan het sportcentrum – vorige week vrijdag ontvingen we onze USP (Universidad de São Paulo) passen, die tevens funcioneren als toegangsbewijs voor het sportcentrum. Het sportcentrum is groot, héél erg groot en heeft helaas maar 1 ingang.. De afstand vanaf de FEA faculteit is lopend ongeveer 20 minuten. Het sportcentrum biedt veel sporten aan waar je je voor moet inschrijven en vaak eenmalig een bedrag voor betaald. Verder kun je er materialen huren – bijvoorbeeld een basketball of tennisracket – en zelf met een groepje mensen sporten. Ik ben dinsdagmiddag samen met Diana een beetje op verkenningstour geweest. Uiteindelijk strandden we in een zaal met prehistorische apparatuur. Bij gebrek aan beter hebben we wat oefeningen gedaan en zijn daarna wezen hardlopen met als afsluiting buikspieroefeningen. Ik had echter nog zin om wat anders te doen, dus ben ik op zoek gegaan naar de bokszaal. De bokszaal is helemaal aan de andere kant van het sportcentrum en bevind zich onder een tribune. De zaal deed me denken aan een Rocky film: ongeveer 60 vierkante meter met een kleine boksring, een spiegelwand en een stuk of 10 bokszakken in het midden van de zaal. Na wat series gemaakt te hebben op de verschillende zakken kwam de leraar met de klas binnen. Binnen 1 minuut was de hele zaal propje vol. Ze hadden buiten getraind en omdat de les er nu opzat werd er een soort van absententie lijst doorgenomen. Na even met de docent gepraat te hebben ben ik er met een klein beetje moeite achtergekomen dat de boklessen voor gevordenden de volgende dag was.
Woensdag ben ik dus opgewonden naar het sportcentrum gegaan met de intentie om lekker hard te trainen en afgemat te worden door fanatieke boksers. Ik kwam echter bedrogen uit: allereerst moest ik in een absoluut beginnersklasje 30 minuten lang beginnersoefeningen doen. Natuurlijk voelde ik me hier te goed voor, maar ik wou niet arrogant overkomen dus heb ik netjes meegedaan. Na het halfuurtje onzin, begon de les voor gevordenden. In tegenstelling tot de les voor beginners van dinsdag waren er maar 15 mensen. De docent zei dat we voor ons zelf moesten trainen omdat hij een groepje van beginnende gevordenden ging lesgeven. Na te hebben opgewarmd en wat rondjes op de zakken te hebben gemaakt had ik zin om een rondje te sparren. Ik had in de tussentijd een beetje gekeken naar de rest van de boksers om in een indruk te krijgen wie ik als eerste zou aanspreken. Ik wou het mezelf niet makkelijk maken en ben gelijk naar de gozer gestapt die de meeste indruk op me maakte. Echter na een minuutje in de ring met hem had ik al door dat ik na deze les waarschijnlijk niet zou terugkomen. Ik hoop maar dat Brazilian Jiu Jitsu (BJJ) alles goed maakt, ik kan haast niet wachten totdat ik kan meetrainen met het team dat FEA vertegenwoordigt..
Donderdagmiddag heb ik samen met Kroko, Diana, Alvin (Canadees) en Milton (Brazilaan) gevoetbald. Wij tegen 5 Brazilianen. We voetbalden op een geasfalteerd voetbalveld ter grote van een basketbalveld. Het was voor mij persoonlijk nogal wennen omdat de Brazilianen anders spelen dan wat ik gewend ben: het was nog het meest te vergelijken met zaalvoetbal. Sportiviteit, mooie bewegingen, korte passen, 1-2tjes en geen fysiek contact zijn de trefwoorden die het voetbal het best omschrijven. We hebben uiteindelijk met 6 – 2 gewonnen, maar laat je niet misleiden.. Hoewel het misschien wel Brazilianen waren, was hun spel duidelijk niet representatief voor ´het Braziliaanse´ voetbal. Desalniettemin was het een leuke pot, zeker voor herhaling vatbaar!
Het is nu 15.19u en ik ga me nu klaarmaken om naar Kroko te gaan. We gaan dit weekend samen met Talita (een vriendin van Kroko en toevalligerwijs werkt ze bij CCINT – FEA) naar Santa Barbera.. Kroko kent heeft daar 2 families leren kennen toen hij door Brazilie reisde en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Aangezien het hier zaterdag vaderdag is en iedereen hier in het appartement dus bij zijn familie zal zijn en ik dus anders anders alleen zou achterblijven, plus het feit dat ik graag iets anders wil zien van Brazilie was genoeg voor mij om in te stemmen om mee te gaan.
Ik heb helaas geen nieuwe foto´s kunnen maken omdat de camera deze week bij Daniel´s vriendin Camilla was. Ik beloof dat ik zo snel mogelijk nieuwe foto´s zal plaatsen.
[Ik merk overigens dat ik net even wat meer moeite heb met het in het Nederlands schrijven dan normaal. Waarschijnlijk komt dit doordat ik de hele dag Portugees hoor en voornamelijk Engels spreek..]
Ik wil nog even iemand in het bijzonder een hele dikke kus en knuffel geven.. Gisteren – 10 augustus – was een speciale dag: Jamie & ik zijn namelijk alweer 3 jaar samen!! Helaas konden we niet bij elkaar zijn om dit te vieren..
Boefje, veel liefs vanuit São Paulo, hou van je schatje…
Nog even een bedankje voor de reacties en emailtjes! Ik vind het buitengewoon leuk om ook op de hoogte te blijven van wat jullie allemaal meemaken en doen..
Tot Later!
Thijs
-
13 Augustus 2006 - 12:17
Mams:
wij zijn blij dat de zon weer een beetje schijnt, in jou, en buiten. we hopen dat je gauw een spar partner vindt,zodat je, je energie kwijt kunt. .Hartelijk gefeliciteeerd met jullie 3 jaar samen zijn. Wij gaan morgen naar Jamie, en zullen haar een extra knuffel geven van jou , oke'Heb je al enig idee of je in het appartement kunt blijven?Groet Cesar ( zet hem even op de foto, dan weten we over wie je het hebt.) doei doei
-
13 Augustus 2006 - 15:36
Thomas:
Hej Thijs,
Leuk verhaal weer. Je zit nu dus een goeie tijd te hebben in Santa Barbera, dat kan niet anders, een plaats met zo'n fijne naam daar wonen vast veel levensgenieters :)
Ben zelf ook aan het voetballen geweest. Afgelopen 3 weken 4x in de week trainen, nu 3x. Vandaag eerste (oefen)wedstrijd tegen Lochem. Wij deden het slechter dan jij, 4-0 verloren.
De rest van de dag loop ik nog wel een beetje mank, tikje tegen de knie, en beetje stijf van al het rennen..Braziliaans voetbal ligt me denk ik beter.
Ben trouwens benieuwd of je nog een wedstrijd van FC São Paulo in het Morumbi stadium gaat meemaken. Dat lijkt me in Brazilie nogal een happening.
De groeten van iedereen hier!
-
15 Augustus 2006 - 12:03
Ronald:
Thijs!
Zo te lezen vermaak jij je prima daar. Heb je al veel dagtripjes (excursies)gemaakt dan? Ik neem aan dat er veel te zien is in die omgeving daar. Jij en Jamie nog gefeliciteerd met jullie drie jaar samen zijn. Haar een ticket voor sao paolo sturen zou een leuk cadeau zijn lijkt me;). Rustig aan daar! Bij ons in Neede laat de SEN zich weer zien dus dat wordt vast weer een leuk weekje.
De groeten!!
-
16 Augustus 2006 - 19:40
Bart:
groot sportcentrum dus, chill. Dat wordt hopelijk dope dus. Santa Barbera dus, ik zou ook zeker het land verder bekijken, echt zo gaaf is dat... -
17 Augustus 2006 - 13:54
Bram:
Heej Thijs!
Gaaf dat je een weblog bijhoudt, wist ik nog niet eens maar ik hoorde het van Nick. Heb maar gelijk even alles gelezen, cool dat je zo uitgebreid schrijft (maar tot wanneer ;)) Wil je nog veel plezier wensen daar, geniet van je tijd in een zonnig land.
Ik zit zelf nog steeds in Oxford, hoop eind oktober weer terug te zijn in NL. Helaas moet ik dan nog wachten op jou (grr), totdat we eindelijk weer verder kunnen met onze Lost-marathon.
Laters!
Bram
ps: doe je wel een beetje lief tegen de criminelen daar? ze schrikken nogal van je :P -
19 Augustus 2006 - 20:53
Olaf:
hee thijs,
lachen dat je t naar je zin hebt! toch nog je draai kunnen vinden, wist ik toch :) jammer van die boxles, als je terugkomt pak ik je daar ook op :D
de groeten -
20 Augustus 2006 - 12:33
Sir Don Pezjmajesty:
Hey man Ben blij dat je het naar je zin hebt daar. Mijn site is nog niet zo ontwikkeld als die van jou... Behave and have fun... From P to playa...
Groeten van Miranda
Live from Copenhagen Denmark. See you when I see you or dont...
pezj.waarbenjij.nu -
20 Augustus 2006 - 12:36
Sir Don Pezjmajesty:
Hey man Ben blij dat je het naar je zin hebt daar. Mijn site is nog niet zo ontwikkeld als die van jou... Behave and have fun... From P to playa...
Groeten van Miranda
Live from Copenhagen Denmark. See you when I see you or dont...
pezj.waarbenjij.nu -
21 Augustus 2006 - 20:39
Rutger:
Ha Thijs,
Leuke site en zo te lezen vermaak je je goed. Rachel is gisteren trouwens naar China vertrokken en wij zijn afgelopen vrijdag in onze nieuwe woning ingetrokken. Gefeliciteerd met jullie 3-jarig jubileum en ik zal je site snel nog eens bezoeken.
Succes daar.
Rutger -
22 Augustus 2006 - 00:25
Jan:
yo thijs, sorry dat ik niet veel heb gereageerd maar had het echt even druk!! Maar mark my words ik ga je een mooie en ettenlange email sturen, ok? Het is dat je nu weet dat ik je niet vergeten was hoor!!! PS mijn complimenten voor je site, een van de meest leuk omschreven waarbenjij.nu sites!!!!!! -
22 Augustus 2006 - 13:07
Mams:
ik heb er maar een woord voor GEWELDIG SUPER. brazilianen zijn ontzettend gastvrij, dat hebben wij 20 en 16 jaar geleden wel evaren.Kunt je nu in het appartement blijven?Ik hoop dat je nog veel van deze weekenden mag beleven, en nog heel veel fijne mensen mag ontmoeten.Wacht met spanning op je nieuwe bericht, en wat leuk de reactie van pezjman vanuit denemarken en van jan en alle anderen.( goed he) -
22 Augustus 2006 - 13:20
Mams:
muito obrigado.
Grossa beijo è mãe è pai è irmão .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
