Roadtrippin

What up people?!?!

Dit bericht komt aanwaaien vanuit Buenos Aires, Argentinie... En mensen wat is het hier relaxed.. Ben er nog maar een paar uur maar voel me al helemaal op mijn gemak..

Voordat ik overga op mijn Spaans-sprekende buren, eerst nog even een terugblikken op de afgelopen paar dagen..

Donderdag 7 december was het grote afscheidsfeest dat plaatsvond bij de 2 Finse uitwisselingsstudenten (Tia en Henna) en parallel werd getrokken met de Finse onafhankelijk. Ter gelegenheid van dit laatste hadden ze heerlijke, typisch Finse snacks gemaakt.. Het was erg gezellig, veel ouderwets ouwehoeren en op het laatst met de Italianen nog een megazwaar jointje gerookt. Ik zeg dit omdat dit eigenlijk het toppunt van de avond was: een lachkick zoals ik die zelden heb gehad. Laat ik eerst even wat over de Italianen vertellen zodat jullie een beter beeld krijgen van de situatie. Allereerst vind ik Italiaans de mooiste taal die ik ooit heb gehoord: schelden, vloeken het maakt niet uit.. Het klinks allemaal als iets zoetsappigs en romantisch. Daarbij komt dat de Italianen (althans deze 2 gozers) nogal temperamentvol zijn, of beter gezegd enthousiast.. En het allermooist aan ze vind ik het feit dat ze allemaal communiceren met 2 (of eigenlijk 3) lichaamsdelen: hun mond en hun handen.. Woorden en gebaren gaan onafscheidelijk bepaard met elkaar.. Tel daarbij hun enthousiasme op en je hebt een geweldige combinatie. Toen het feest was afgelopen en de groep die ging stappen zich beneden verzamelde sloeg de werking pas echt goed in.. Ik hoefde alleen maar naar Andrea te kijken of ik schoot al in de lach, zo hard dat ik gewoon niet kon ophouden en tranen over mijn wangen stroomde van het lachen. Elk moment dat ik begon te lachen, triggerde ik hem (of andersom) met als logisch gevolg dat we ruim een half uur in een deuk lagen en met ons onverklaarbare lachen een deel van de anderen onbedoeld aanstoken.

Tja toch nog afscheid met tranen dus..

Toen was het zaterdag en zat ik te overwegen wat te doen.. Na overleg met Kroko had ik besloten om hem te vergezellen naar Balneario Camboriu waar een vriend, Daniel, van hem woont. Daar aangekomen werden we gelijk heel gastvrij ontvangen door Daniel en zaten we even later met zn drieen te snacken bij een 24hrs barretje. Vervolgens terug huiswaarts om nog even wat slaap te pakken. Camboriu is een plaats waar nogal wat Argentijnen, Urugainanen en andere welgestelde Zuid-Amerikanen te vinden zijn. Prijzen zijn hier door het vele tourisme net even wat hoger dan in bijvoorbeeld Guaruja.. Het dichtbij gelegen strand dit me gelijk terugdenken aan Rio de Janeiro: hoge condos op de achtergrond met aan weerskanten van het strand een stukje heuvelachtige natuur. S avonds zorgde de kerst verlichting voor een geweldig plaatje..

Helaas wierhield het weer ons van het lekker bakken aan het strand. Maar ondanks dat hebben we het toch heel relaxed gehad. De vele winkeltjes langs de boulevard hebben me een hele middag beziggehouden en s avonds lekker uitwaaien op het strand en in een bar bier drinken terwijl iemand live muziek speelt is toch zeker geen slechte bezigheid.

Florianopolis

Was het volgende station.. Aangekomen op het busstation besloot Kroko spontaan om met mij mee te gaan..

Aangekomen in Florianopolis moesten we overstappen om met een reguliere bus ons eindpunt te bereiken.. Omdat we niet precies wisten waar we moesten stoppen vroegen we het aan een van de medepassagiers.. Deze jonge dame wist ook niet precies waar we eruit moesten, zodat binnen enkele seconden de halve bus betrokken was bij ons kleine probleempje.. Zo ontzettend lief en spontaan.. Heerlijk die Brazilianen..

Ik moet nu plaats maken voor iemand anders die gebruik wil maken van het internet, maar ik zal dit bericht gedurende mijn verblijf hier blijven updaten, beetje bij beetje.. haha..

Voor nu een warme groet vanuit het even zo warme Buenos Aires.. I have some shopping to do now, so if you will excuse me..

DEEL 2

Florianopolis dus.. Aangekomen in Barra da Lagoa hebben we onze spullen gedropt bij een van de hostels en zijn op zoek gegaan naar een plaats om wat te eten. Na een Frutas de Mar salade achter de kiezen te hebben was het eigenlijk al best laat en we hadden nog geen plaats waar we konden slapen.. Uiteindelijk beland in een hotel tegen een behoorlijk zacht prijsje. Die avond beetje gechild bij de pousade van de andere uitwisselingsstudenten en tegen 03.30u nog geprobeerd om ergens te kunnen stappen, zonder resultaat echter..

De volgende dag was het de bedoeling om vroeg wakker te worden en op het strand een beetje uit te slapen.. Allereerst wierhield de alcohol me ervan om uit bed te komen, maar dat was een barriere die met lichte tegenzin overbrugd kon worden op voorwaarde dat de zon scheen. Dit was echter niet het geval: regen, regen en nog eens regen. Beetje uitslapen, kopje koffie gedaan met Kroko en vervolgens afscheid genomen van mijn nieuwe maatje omdat hij weer terug ging naar Camboriu.. Voelde toch een beetje vreemd moet ik bekennen.. Maar goed, we zien elkaar natuurlijk weer in Nederland en we hebben al wat dingetjes op het programma staan.. Ik kijk er in ieder geval weer naar uit om je weer te zien OUD!!

De rest van de dag heb ik een beetje door Barra da Lagoa gelopen, ben ik op een compleet verlaten strand wezen trainen (in de stromende regen op een gegeven moment) en na een warme douche heb ik genoten van de voor mij inmiddels onmisbare Açaí na Tigela!! Diezelfde avond ben ik samen met twee Fransen (Olivier en Stefani) met de bus doorgegaan naar Porto Alegre..

Daar aangekomen was het 07.00u en al redelijk warm. Aangezien ons was verteld dat er niet veel te doen valt in Porto Alegre hebben we gelijk ons busreis naar Buenos Aires geboekt voor diezelfde dag om 17.30u.. En toen was het een kwestie van tijd doden: we hebben 2 uur aan de kust gelegen, internetcafetje bepakt, markt bezocht, filmpe gepakt (Step up - belachelijk voorspelbare dancefilm, maar voor die 1,25 euro toch nog heerlijk onderuitgezakt kunnen slapen) en wat geshopt.. En toen was het tijd voor een busreis van pak en beet 18 uur..

Moet weer plaats maken.. Spreek jullie later,

Tchau Tchau!!