Economíadas
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Tyson
05 November 2006 | Brazilië, São Paulo
Alweer een berichtje van jullie favoriete Brazilaanse – Nederlander, hehe.. Even bijkomen van de afgelopen 4 dagen. Het begin van November staat voor de studenten hier in SP in kader van `Economíadas´, en dat is op papier een competitie tussen de verschillende faculteiten en universiteiten van SP die tegen elkaar concurreren in verschillende sporten. Wat het eigenlijk inhoud, is keihard knallen: 4 dagen niets anders dan veel, heel veel cerveja (= bier), nog meer drank, feesten en uitkomen voor je faculteit (wat op den duur weer betekent dat er een soort van relaxte haatrelatie naar vrijwel elke andere faculteit’s of universeit’s team).
Woensdag tegen de schemering ben ik samen met Edson, Conan en Adriano per auto vertrokken. Voordat we op de snelweg belandden, werd er een alternatieve route gekozen om een deel van het vastzittende verkeer te omzeilen. Deze alternatieve route werd echter genomen met zo’n 80km/u, en geloof me, dat is snel. Ik was op dat moment muziek aan het luisteren en uit het raam aan het kijken – de stad blijft me fascineren – en aanschouwde voor het eerst in mijn leven een favela op steenworp afstand. Omdat we zo snel reden, was het onmogelijk om alles goed in me op te nemen, maar ik was eventjes geraakt.. De gedachten dat daar mensen leven - slapen - eten - drinken - kinderen opvoeden en wat niet is simpelweg afschuwelijk. En dan te bedenken dat wij Nederlanders zo snel (kunnen) kankeren op van die kleine dingen.. Tja.. wat kun je er op zeggen?
Zo’n 3 a 4 uur later bereikten we onze plaats van bestemming. De meeste studenten verbleven op een redelijk centrale plaats waar het feesten eigenlijk de hele dag doorging. Volgens mij was dit een oude school ofzo want de studenten waren verdeeld over verschillende klaslokalen waar ze sliepen. Erg bizar was het feit dat sommigen tenten hadden opgezet in de klaslokalen (zie foto’s). Wij hadden echter met zo’n 15 personen buitenaf een huis gehuurd. Omdat we laat arriveerden, en het dus pikdonker was, had ik niet echt een idee van waar we ons bevonden. De volgende ochtend realiseerde ik me dat we ergens achteraf op platteland waren. Supervet! Maar hier later meer over.
De competitie
De eerste dag zijn we netjes naar de spelen geweest om FEA-USP aan te moedigen. Zoals eerder beschreven bij de voetbalwedstrijd in Rio en het BJJ toernament, was de sfeer wederom fantastisch. Brazilianen zijn echte sfeermakers. Dit keer was het echter iets pittiger en persoonlijker omdat er een milde, speelse haat naar de tegenstander werd uitgeoefend dmv zangkoren enzo.. Op een van de foto’s probeerde ik zo’n moment van collectief aanmoedigen vast te leggen. Het hele stadje waar Economíadas zich afspeelden werd gekleurd door de studenten uit SP die allemaal hun eigen kleur leken te hebben. Blauw was de kleur die FEA-USP vertegenwoordigde. Een van die grappige momenten was ergens op de 2e dag, toen we pizza gingen eten bij een barretje aan een rotonde. Wij trots in onze velblauwe FEA-USP hempjes.. Stopt er een auto, raampjes naar beneden en werden we volop in koor uitgescholden door Mackenzie aanhangers.. Het mooiste was de blik van de mensen die `gewoon even een pizza kwamen eten´ en eigenlijk niets te doen hadden met de spelen..
Zoals jullie weten ben ik niet zo’n grote drinker, en heb ik de consumptie van alcoholistische dranken daarom beperkt tot in de late avonduurtjes. Dit kan echter niet gezegd worden over de meeste andere studenten, die stonden namelijk op met bier en brachten de hele dag door in een soort van drankroes om ergens aan het eind van de middag of begin van de avond een energie-oppeppend-dutje te doen. Niet vreemd, want ´s avonds was het party-time. Voor eventjes werd de strijdbijl begraven en werd er gefeest met elkaar. Om de feesten - die overigens op dezelfde locatie waren - samen te vatten: 2 gedeeltes: live-muziek en electro. En wat vonden de uitwisselingsstudenten (in totaal waren we met zo’n 15 personen) ervan: iedereen scheen het er min of meer over eens te zijn dat hoewel de live-muziek leuk was voor 1 of 2 uurtjes, maar dan toch al snel te begon vervelen.. en de electro was ongeinspireerde, monotone bagger.. Gelukkig mocht dat de sfeer niet echt drukken en werd er gewoon lekker gefeest. Zie de foto’s om een indruk te krijgen.
Na de 1e avond gefeest te hebben zijn we niet zo fanatiek meer wezen supporten. In plaats daarvan alles lekker rustig aangepakt: beetje slapen, luieren bij het kleine zwembad bij het huis, naar de stad om te eten, spelen bekijken (of niet), terug naar het huis om nog wat meer te slapen en vervolgens tegen middernacht naar het feest. Om Edson, Pedrino en Adriano het welverdiende krediet toe te kennen: zij hebben FEA de 2e plaats in Judo bezorgd.
Nog even wat kleine observeringen op een rij:
- Ik was niet echt onder de indruk van de Brazilaanse manier van dansen. Ik bedoel, de hoge verwachtingen zijn tot nu toe nog niet echt waargemaakt en ook bij deze feesten was het niet meer dan leuk om te zien.
- Columbians on the other hand, definitely know how to move those hips. (Please not that this is a huge generalization based upon only a few observations ;))
- Met alcohol op achter het stuur is doodnormaal, dat werd hier nog eens even heel dik bevestigd!
- Auto’s werden in sommige gevallen volkomen volgepakt: 9 personon in een auto (3 voor, 4 achter en 2 in de kattebak)
- Een zeer populaire drug hier in Brazilie die wordt genuttigd tijdens het stappen is niets anders dan een chemische vloeistof die oraal wordt opgezogen vanuit een blikje of een doek/t-shirt. Het effect: 90 seconden totaal geen coordinatie gevoel hebben, licht in je bol zijn, niet in staat zijn om fatsoenlijk te praten (al helemaal niet in een vreemde taal). Inderdaad, een beetje als de drug die bij ons bekend is onder de naam poppers.
- Braziliaanse dames lijken nogal makkelijk zijn om te zoenen. Maar verder dan dat gaat het vaak niet, zo zijn one-night stands redelijk ongebruikelijk.
Evaluatie Economíadas: leuk om me onder feestende Brazilianen te hebben mogen bevinden en de bijbehorende sfeer te voelen maar ik zou geen tweede keer gaan.
Countryside
Zo heb ik ook 1 middag de tijd genomen om de omgeving een beetje te verkennen, want hoe vaak kom je nou op het platteland in Brazilie? De temperatuur lag rond de 30 graden (warmste moment van de dag) en ik liep daar in mijn strakke boxer op mijn blote voetjes een beetje rond te lopen. Ik heb in totaal zo’n 3 uur rondgelopen en ben slechts 2 personen tegengekomen die me als een local begroetten, haha.. Toen ik met een lichte trek in het huis arriveerde (ik was alleen met Conan achtergebleven – maar die was ergens verderop aan het bellen in zo’n typische egg-shaped phonebooth) en mijn noodles wou klaar maken (jullie weten hoe gek ik op mijn noodles van de toko ben, bij deze.. Ik mis jullie!) kwam ik erachter dat er geen vuur was zodat ik de pit niet kon ontsteken. Op goed geluk ben ik weer een stuk gaan lopen in de hoop iemand tegen te komen met een vuurtje. Nog geen 500 meter verderop zag ik een gozer met een ontzettende pens, Kaiser bier in zijn rechterhand en een peuk op zijn lippen op een houten krat zitten. 3 minuten later liepen we in zijn tuin en deed ik mijn best om te begrijpen wat hij tegen me zei. Het kwam er een beetje op neer dat hij 2 huizen heeft, 1 in de stad en de ander op het platteland. Ter ontspanning gaat hij in het weekend met zijn vrouw naar het huis op het platteland om te genieten en bij te komen van 5 dagen hard werken. Hij liet me vol trots zijn boomgaarden zien: mango- (ik wist niet eens dat die dingen aan een boom groeiden!), limoen-, sinaasappel- en nog meer vruchten waarvan ik de naam niet ken- bomen. Na een drankje met de beste man en zijn vrouw te hebben genutigd en een zak vol met fruit mee te hebben gekregen ben ik terug gelopen naar ons huisje.
Woensdag tegen de schemering ben ik samen met Edson, Conan en Adriano per auto vertrokken. Voordat we op de snelweg belandden, werd er een alternatieve route gekozen om een deel van het vastzittende verkeer te omzeilen. Deze alternatieve route werd echter genomen met zo’n 80km/u, en geloof me, dat is snel. Ik was op dat moment muziek aan het luisteren en uit het raam aan het kijken – de stad blijft me fascineren – en aanschouwde voor het eerst in mijn leven een favela op steenworp afstand. Omdat we zo snel reden, was het onmogelijk om alles goed in me op te nemen, maar ik was eventjes geraakt.. De gedachten dat daar mensen leven - slapen - eten - drinken - kinderen opvoeden en wat niet is simpelweg afschuwelijk. En dan te bedenken dat wij Nederlanders zo snel (kunnen) kankeren op van die kleine dingen.. Tja.. wat kun je er op zeggen?
Zo’n 3 a 4 uur later bereikten we onze plaats van bestemming. De meeste studenten verbleven op een redelijk centrale plaats waar het feesten eigenlijk de hele dag doorging. Volgens mij was dit een oude school ofzo want de studenten waren verdeeld over verschillende klaslokalen waar ze sliepen. Erg bizar was het feit dat sommigen tenten hadden opgezet in de klaslokalen (zie foto’s). Wij hadden echter met zo’n 15 personen buitenaf een huis gehuurd. Omdat we laat arriveerden, en het dus pikdonker was, had ik niet echt een idee van waar we ons bevonden. De volgende ochtend realiseerde ik me dat we ergens achteraf op platteland waren. Supervet! Maar hier later meer over.
De competitie
De eerste dag zijn we netjes naar de spelen geweest om FEA-USP aan te moedigen. Zoals eerder beschreven bij de voetbalwedstrijd in Rio en het BJJ toernament, was de sfeer wederom fantastisch. Brazilianen zijn echte sfeermakers. Dit keer was het echter iets pittiger en persoonlijker omdat er een milde, speelse haat naar de tegenstander werd uitgeoefend dmv zangkoren enzo.. Op een van de foto’s probeerde ik zo’n moment van collectief aanmoedigen vast te leggen. Het hele stadje waar Economíadas zich afspeelden werd gekleurd door de studenten uit SP die allemaal hun eigen kleur leken te hebben. Blauw was de kleur die FEA-USP vertegenwoordigde. Een van die grappige momenten was ergens op de 2e dag, toen we pizza gingen eten bij een barretje aan een rotonde. Wij trots in onze velblauwe FEA-USP hempjes.. Stopt er een auto, raampjes naar beneden en werden we volop in koor uitgescholden door Mackenzie aanhangers.. Het mooiste was de blik van de mensen die `gewoon even een pizza kwamen eten´ en eigenlijk niets te doen hadden met de spelen..
Zoals jullie weten ben ik niet zo’n grote drinker, en heb ik de consumptie van alcoholistische dranken daarom beperkt tot in de late avonduurtjes. Dit kan echter niet gezegd worden over de meeste andere studenten, die stonden namelijk op met bier en brachten de hele dag door in een soort van drankroes om ergens aan het eind van de middag of begin van de avond een energie-oppeppend-dutje te doen. Niet vreemd, want ´s avonds was het party-time. Voor eventjes werd de strijdbijl begraven en werd er gefeest met elkaar. Om de feesten - die overigens op dezelfde locatie waren - samen te vatten: 2 gedeeltes: live-muziek en electro. En wat vonden de uitwisselingsstudenten (in totaal waren we met zo’n 15 personen) ervan: iedereen scheen het er min of meer over eens te zijn dat hoewel de live-muziek leuk was voor 1 of 2 uurtjes, maar dan toch al snel te begon vervelen.. en de electro was ongeinspireerde, monotone bagger.. Gelukkig mocht dat de sfeer niet echt drukken en werd er gewoon lekker gefeest. Zie de foto’s om een indruk te krijgen.
Na de 1e avond gefeest te hebben zijn we niet zo fanatiek meer wezen supporten. In plaats daarvan alles lekker rustig aangepakt: beetje slapen, luieren bij het kleine zwembad bij het huis, naar de stad om te eten, spelen bekijken (of niet), terug naar het huis om nog wat meer te slapen en vervolgens tegen middernacht naar het feest. Om Edson, Pedrino en Adriano het welverdiende krediet toe te kennen: zij hebben FEA de 2e plaats in Judo bezorgd.
Nog even wat kleine observeringen op een rij:
- Ik was niet echt onder de indruk van de Brazilaanse manier van dansen. Ik bedoel, de hoge verwachtingen zijn tot nu toe nog niet echt waargemaakt en ook bij deze feesten was het niet meer dan leuk om te zien.
- Columbians on the other hand, definitely know how to move those hips. (Please not that this is a huge generalization based upon only a few observations ;))
- Met alcohol op achter het stuur is doodnormaal, dat werd hier nog eens even heel dik bevestigd!
- Auto’s werden in sommige gevallen volkomen volgepakt: 9 personon in een auto (3 voor, 4 achter en 2 in de kattebak)
- Een zeer populaire drug hier in Brazilie die wordt genuttigd tijdens het stappen is niets anders dan een chemische vloeistof die oraal wordt opgezogen vanuit een blikje of een doek/t-shirt. Het effect: 90 seconden totaal geen coordinatie gevoel hebben, licht in je bol zijn, niet in staat zijn om fatsoenlijk te praten (al helemaal niet in een vreemde taal). Inderdaad, een beetje als de drug die bij ons bekend is onder de naam poppers.
- Braziliaanse dames lijken nogal makkelijk zijn om te zoenen. Maar verder dan dat gaat het vaak niet, zo zijn one-night stands redelijk ongebruikelijk.
Evaluatie Economíadas: leuk om me onder feestende Brazilianen te hebben mogen bevinden en de bijbehorende sfeer te voelen maar ik zou geen tweede keer gaan.
Countryside
Zo heb ik ook 1 middag de tijd genomen om de omgeving een beetje te verkennen, want hoe vaak kom je nou op het platteland in Brazilie? De temperatuur lag rond de 30 graden (warmste moment van de dag) en ik liep daar in mijn strakke boxer op mijn blote voetjes een beetje rond te lopen. Ik heb in totaal zo’n 3 uur rondgelopen en ben slechts 2 personen tegengekomen die me als een local begroetten, haha.. Toen ik met een lichte trek in het huis arriveerde (ik was alleen met Conan achtergebleven – maar die was ergens verderop aan het bellen in zo’n typische egg-shaped phonebooth) en mijn noodles wou klaar maken (jullie weten hoe gek ik op mijn noodles van de toko ben, bij deze.. Ik mis jullie!) kwam ik erachter dat er geen vuur was zodat ik de pit niet kon ontsteken. Op goed geluk ben ik weer een stuk gaan lopen in de hoop iemand tegen te komen met een vuurtje. Nog geen 500 meter verderop zag ik een gozer met een ontzettende pens, Kaiser bier in zijn rechterhand en een peuk op zijn lippen op een houten krat zitten. 3 minuten later liepen we in zijn tuin en deed ik mijn best om te begrijpen wat hij tegen me zei. Het kwam er een beetje op neer dat hij 2 huizen heeft, 1 in de stad en de ander op het platteland. Ter ontspanning gaat hij in het weekend met zijn vrouw naar het huis op het platteland om te genieten en bij te komen van 5 dagen hard werken. Hij liet me vol trots zijn boomgaarden zien: mango- (ik wist niet eens dat die dingen aan een boom groeiden!), limoen-, sinaasappel- en nog meer vruchten waarvan ik de naam niet ken- bomen. Na een drankje met de beste man en zijn vrouw te hebben genutigd en een zak vol met fruit mee te hebben gekregen ben ik terug gelopen naar ons huisje.
-
06 November 2006 - 11:10
Mams:
Hai Thijs
leuk,die foto´s maar wel vermoeienden dagen lijkt mij.Pedrino lijkt wel een beetje op Sander van Jannie en Geert.( Maaike trouwt deze maand leuk he.) Mooi die foto´s van het platteland, doet mij denken aan die tijd dat wij in brazilie waren.Ik denk dat het noorden van brazilie groener landelijk maar ook armer is dan het zuiden.daar zie je meer favela´s, en gezinnen die in kartonnen dozen leven. En dagelijks proberen te overleven.Heb je die andere cijfers al terug?
Ben benieuwd
Heel veel knuffels ook van Pap en Rick , groet je vrienden van ons, en ik hoop hen een keer in nederland te kunnen begroeten.
doeggggggggggggg -
06 November 2006 - 14:07
Linda And Johannes:
Hi Thijs,
we are glad u r enjoying your time in Brazil! But when exactly are u coming here???
Saludos de Buenos Aires,
Linda and Johannes -
06 November 2006 - 19:04
Fieke:
Hi Thijs, ik kwam zonet tot de ontdekking dat ik eigenlijk nog geen enkel berichtje heb geplaatst. Bij deze dan maar ;).
Ik heb het je al verteld, maar ik doe het lekker nog een keer: je omschrijft alles leuk en ik ben een frequent bezoeker van je weblog! Wanneer kom je eigenlijk terug?
Veel liefs en tot mails -
07 November 2006 - 21:07
Ouwe:
Jo Bro! Zo te zien gaat het erg goed! Jammer van dat gevecht! Je hebt je best gedaan, jou tijd komt nog! Leuke weblog, ik zal hem blijven volgen.
Greets en have fun! Bart -
08 November 2006 - 05:23
Marleen:
Hey Thijs,
wow, ik voel me wel vereerd dat je tegen me wil sparren (weet je wel waar je aan begint?). Bring it on baby! Stukje is weer erg interessant om te lezen (ja, ik volg je wel!). Enne, neem maar goed wat water erbij voor dat Koreaanse eten want het is spicy as hell!
Kuzz vanuit Seoul,
Marleen -
13 November 2006 - 15:44
Bart/Toni:
como está?
chill dat het zo mooi gaat, ook op het platteland. Kan me wel voorstellen dat het weer aantrekkelijk is als je zoveel in die cidade grande zit. Ik ben ook wel benieuwd naar je werk en resultaten op school, gaat met mij moeilijk nu.
cya -
15 November 2006 - 07:07
Alvin:
Well Thijs you have a little to drink and so have I. Now you are making me write for your blog. Just so you remember tonight is a tuesday anda bunch of us intercambios are just hammered. And right now you are eating a lot of Kinder Chocolates. You and Koen are talking in Dutch and only you to understand. So I guess you are talk about us. Stephanie has her french friend over from Chile so that is pretty much why we all went out tonight, but of course we left before we went to the balada without them because we got tired of waiting for those damn frenchies. Now everyone is getting mad because no one understands what the f%&* you and kroko are talking about right now. Nina is complaining about getting robbed in Sao Paulo so she doesn't want to take a metro by herself so she wants you and Kroko to go with her. Wow this is completely pointless what I am writinig. Bye all you dutch fools. -
19 November 2006 - 17:57
Lidy:
Hoi Thijs,
Weer met plezier je belevenissen gelezen. Mooie foto's.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
