Beter laat dan nooit...
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Tyson
20 September 2006 | Brazilië, São Paulo
Olá! Tudo bem?!
Sorry! Het duurde allemaal wat langer dan gepland maar ik heb dan nu eindelijk de foto´s weten te bemachtigen die ik vergezeld met datgene wat ik nu aan het schrijven ben wilde plaatsten.. [update: new pictures.. thanks to Marie-Laure & Diana!!!]
Inmiddels alweer een week college achter de rug (tentamens zitten er aan te komen.. absoluut niet iets waar ik op dit moment naar uit kijk...)..
Maar laat ik beginnen met de trip.. Vrijdagavond 1 september zijn we met zo´n 10 personen vertrokken naar Ilha Grande om onze welverdiende (heheh) vakantie te beginnen. Alleerst met de metro naar hét busstation van SP. Dit station is echt onverstelbaar: je kunt vanaf dit punt vrijwel naar elke populaire bestemming in Zuid-Amerika reizen voor een (zeer) zachte prijs. Stel je voor dat je genoeg geld hebt en geen voorkeur hebt wat betreft bestemming zolang het maar in Zuid-Amerika is.. Je doet een blinddoek voor, steekt je arm voor je uit met je wijsvinger op 12 uur, vervolgens draai je een aantal rondjes om je eigen as en de bestemming die je aanwijst is tevens de bestemming die je kiest voor je trip.. Misschien een idee voor als ik me verveel, haha..
Ilha Grande
Oke, de busreis. 4 uur in comfortabele stoelen een (deels) oncomfortabele rit maken. Ach ja, er zijn ergere dingen.. Aangekomen in Parati hebben we 2 uurtjes gewacht alvorens we per boot onze reis konden vervolgen. De meeste mensen waren nog een beetje gaar van de busreis dus het duurde niet lang voordat we de meest bizarre houdingen aannamen om dat extra beetje slaap te vatten.. (Die foto met die paal tussen mijn benen is niet in scene gezet! Ik werd wakker door een groepje naar mij wijzende, lachende medestudenten .. Het duurde even voordat het kwartje bij mij viel, maar goed.. leuk toch – voor hun, haha..). Tussen mijn slaappogingen door heb ik met één oog nog wat prachtige beelden kunnen aanschouwen: bergen of heuvels die deels door zonnestralen werden belicht, vogels die op stijlvolle wijze probeerden wat eten uit te zee te vergaren en hoge golven (er stond veel wind en het was tamelijk koud). Eindelijk aangekomen op het eiland werden we opgewacht door een grote, lieve Braziliaan die zich telkens verontschuldigde voor zijn slechte Engels.. Wat we niet wisten, was het feit dat ons Hostel ongeveer 1km van het aankomstpunt lag en halverwege - met bagage en al – begon het keihard te regenen. Ik VOND het heerlijk om doorheen te lopen (wat overigens overging in rennen omdat het belachelijk hard begon te regenen – denk aan een douchkop met 10 standen --> stand 10), totdat ik aankwam bij het hostel en me realiseerde dat al mijn kleding/bagage en wat niet zeiknat was en er waarschijnlijk niet genoeg tijd zou zijn om alles goed te laten drogen..Maar ja, we waren aangekomen, heelhuids wel te verstaan.. haha..
Die zaterdag hebben we gerelaxed (we waren aangekomen om 09.00u).. Douchen, slapen en ´s avonds bij een bar lekker gebabbeld en wat gedronken. In de middag zijn we opzoek gegaan naar een plaats waar we een boattrip konden boeken. Het eiland is veel te groot om wandelend te verkennen, dit is zelfs niet eens mogelijk geloof ik.. Daarnaast zijn er bepaalde stranden en plaatsen waar je alleen met een boot in staat was te komen. Voor zo´n 20 euro hebben we een 6 uur durende boottrip kunnen boeken voor de zondagmiddag. Ik ben diezelfde middag nog wezen hardlopen (op blote voeten langs de stranden) en toen ik uiteindelijk bij een open, klein maar mooi verlaten strand was aangekomen heb ik wat oefeningen gedaan. Ontzettend ontspannen: de lucht was schoon en het was de eerste keer in Brazilie dat ik in de buitenlucht lekker aan het trainen was. Ter afsluiting heb ik een duik in de zee genomen en ben ik hardlopend teruggegaan naar het hostel om een heerlijke warme douche te nemen..
Die avond zijn we naar een ander Hostel gegaan omdat daar een party was.. Helaas stelde het niet zo veel voor, maar dat mocht onze pret niet drukken. Drank en onze eerste stapavond waren een goede combinatie voor een leuke avond.
Zondagmiddag: de boattrip. Het weer was wederom slecht waardoor veel potentie de kop werd ingedruk. Voordat we gingen hadden we allemaal een snorkelset gehuurd omdat ons werd verteld koraalriffen en bijzondere vissoorten te kunnen zien. Dit viel echter nogal tegen. Er was geen koraal te bekennen op de plek waar we doken.. Slechts zeesterren, grote zeesterren (40 centimeter in de lengte).. Vervolgens hebben we enkele stranden bezocht waar in de eerste instantie toch weinig mensen naartoe zwommen en tot slot hebben we een plek bezocht waar de doden werden begraven.. (leuk voor in het donker!)..
Zondagavond hebben we een hele gezellige chillavond gehad.. We hadden cachaça, limoenen, suiker en ijs gekocht.. Everything you need in order to make the world famous Brazilian Caipirinha.. Een beetje tipsy ben ik later die avond in slaap gevallen, luisterend naar `Beautiful´.. - (hint: het laatste shot van de clip luidt als volgt: Obrigado Brazil..)
Rio de Janeiro..
Met hoop op zon zijn we maandagochtend vertrokken naar Parati, om vanaf daar een bus naar Rio de Janeiro te pakken.. Na wat kleine complicaties hebben we een bus weten te regelen die ons in 4 uurtjes dropte op het busstation in Rio de Janeiro. Wederom was het koud en regenachtig (ik wil niet refereren naar `typerend Nederlands weer´ hoewel dat erg gepast zou zijn..) Nee ik doe het toch, het was gewoon net alsof ik in Nederland was aankomen, alleen waren de blanken anders blank, de mensen slechter gekleed en zag het er allemaal wat armoediger uit (sorry voor de bespotting).. Na 1,5 uur te hebben gewacht werden we opgepikt door 3 grote negers die ons in een volkswagenbusje (bomvol!) naar ons Hostel brachten. Neem een kijkje op volgende website en check de foto´s om een indruk te krijgen: http://www.elmistihostel.com/. Het hostel was achteraf gezien een prima prijs/kwaliteit verhouding. Op een van de foto´s zie je een kamer met 3-slapers (hoe noem je zo´n stapelbed?).. Ik deelde dus een kamer van 16m2 met 11 andere hostelgasten. Het beperkte aantal badkamers – 4 in totaal waarvan er slechts 3, soms zelfs maar 2 voorzien waren van warm water - zorgde tijdens de spitsuren voor wat frustratie bij enkelen. Dinsdag, woensdag en donderdag hebben we enkele historische plekken bezocht (tip voor alle reizigers: neem een lonely planet uitgave mee op reis!). Dinsdagmiddag hebben we met een treintje een rit gemaakt door Rio de Janiero en zelfs een deel van de sloppenwijken op steenworpafstand gezien. Indrukwekkend en bizar. Een opeenhoping van huisjes (losse muurtjes is hier een betere omschrijving) die elk moment in elkaar lijken te zakken. Door het slechte weer kreeg je nog beter een indruk van het feit dat leven in de favela´s onvoorstelbaar armzalig is. Persoonlijk had ik het best zwaar met de gedachte dat ik waarschijnlijk diezelfde avond het beeld van de favela´s (tijdelijk) vergeten zou zijn en gezellig met wat hostelgasten of uitwisselingsstudenten aan de Caipirinha zou zitten.
Woensdagmiddag zijn we naar het Christ monument gegaan. Per taxi hebben de klim gemaakt. Een wirwar van slangewegen leidde uiteindelijk naar een soort van taxi- en busstand van waar je de tocht per voet voorzet. Eenmaal de top te hebben bereikt en de laatste trap naar het monument op lopend stopte ik even omdat ik kort een ombeschrijflijk gevoel waarnam.. Het gevoel is het beste te omschrijven als vlinders in je buik. Dit heeft echter niets te maken gehad met spirituele krachten of wat dan ook, maar het monument zo dichtbij met eigen ogen zien op de top van de Corcovado berg met een prachtig uitzicht – ongeacht welke positie je inneemt – vond ik werkelijk een buitengewone ervaring.
Hostel `El misti´
Elke avond was eigenlijk geweldig. In tegenstelling tot de meeste uitwisselingsstudenten die zich voornamelijk met elkaar vermaakten, vond ik het veel interessanter om wat mede hostelgasten te leren kennen. Zo heb ik eigenlijk de eerste avond al gelijk een geweldig aantal gesprekken gehad. De meest indrukwekkende verhalen kwamen van Tim (26) en Emma (24), een stelletje uit Ierland. Dit was hun laatste week in Zuid-Amerika alvorens zo na 1 jaar rond de wereld te hebben gereisd, terug zouden keren naar hun thuisland. Thailand, China, Cambodja, Indonesie, Peru, Bolivia, Chili, Argentinie en Brazilie zijn een greep van de landen die ze hebben bezocht. Ze hebben me letterlijk aan het stuiteren gemaakt van het lachen (ja ook deels door hun accent en uitspraak) want zij hadden dingen meegemaakt.. haha onvoorstelbaar! Zij hebben zeker iets leuks te vertellen aan hun kleinkinderen.. Wat me echt verbaasde na verloop van tijd is het feit.. Nee wacht.. laat ik het anders inleiden...
Woensdagavond.. everybody was eager to party.. Dus gingen we (Tim, Emma en Joanna – zusje van Tim vergezelden ons) naar een club die werd aanbevolen door Pedro, medewerker van het hotel. We hadden in het Hostel al ingedronken (Happy hour was mede dankzij ons `rushhour´ – wat wil je anders.. 2 caipirinha´s by Steve the bartender – gegarandeerde kwaliteit - voor 1,5 euro). Maar de Ieren lagen wat alcohol betreft op onoverbrugbare afstand voor ons.
De club heette `Club Bizarre´ en was nogal klein. Er werd vage underground house/techno gedraaid en het was er nogal luguber donker. Maar dat was allemaal prima want wij kwamen om te feesten.. 2 dingen staan me zo nog bij: allereerst duurde het bij mij even voordat ik doorhad dat het geen vrouwen waren die in mijn billen knepen maar mannen. Daarnaast kwam er op een gegeven moment een vrouw naar me toe en zei in het Portugees: `Ik vind je leuk, ga met me mee naar de privateroom..?´ Just like that, wtf! Wederom moest ik even goed concentreren want ik dacht dat ik haar verkeerd had verstaan. Nadat ze het nog eens zei bedankte ik vriendelijk. Wat later vertelde iemand me dat de privateroom een ruimte is achterin de club die alleen verlicht wordt door black-lights en waar je voornamelijk heen gaat om te seksen of om (hard) drugs te nemen.. Tegen 04.00u zijn we met de taxi teruggegaan en was het een waar spektakel om de Ieren te zien terugslentelen naar het Hostel: schreewend, zingend, vloekend, lachend en zeer vreemde zin constructies makend.. Om even terug te komen op iets: wat me dus verbaasde is het feit dat zij geen enkele noemenswaardige problemen hebben gehad tijdens hun wereldreis. Donderdagochtend voelde ik mijn buikspieren nog van het lachen van die avond ervoor.
Dan is er nog een stel waar ik veel tijd mee heb opgetrokken: Alan (30) en Emma (30) uit Engeland. Alan´s verschijning deed me eigenlijk gelijk denken aan een Hooligan. Hij was kaal, redelijk klein, breed en droeg vrijwel altijd een voetbalshirt. Maar na een tijdje met hem gepraat te hebben zul je zijn verschijning al lang niet meer als bedreigend ervaren. Zijn vriendin Emma daarentegen is een superlief vrouwtje, ze had een hele zachte stem en is zuster. Tja, beetje vreemde match, niet? (Alan, in case you read this.. I had a wonderful time with you and your lovely girlfriend. I wish the both of you a splendid time in South- and North-America. And don´t forget to give me a call when you plan to pay Amsterdam a visit. Take care!)
Voetbalwedstrijd live bijwonen
Donderdagavond hebben we een voetbalwedstrijd bezocht: Botafogo vs. Fluminense in het Maracana stadion in Rio de Janeiro. Dit stadion is als ik het niet verkeerd heb het grootste voetbalstadion ter wereld. De wedstrijd was een beetje saai en sloom: Botafogo, de favoriete, wist haar kansen niet echt te benutten waardoor het een vrij eenzijdige partij werd met een onbevredigend gelijkspel als eindresultaat. Maar de wedstrijd was eigenlijk niet de hoofdatractie... De toeschouwers maakten het een onvergetelijke ervaring. In koor werd er uit volle borst gezongen, te gekke trommelspelers - geweldig gevoel voor ritme en een genot om naar te kijken/luisteren en natuurlijk het massale gescheld. Elke gele kaart voor Botafogo werd beantwoord met beledigende chants (sorry kan niet op het Nederlandse woord komen) naar de scheidsrechter toe. In Nederland zouden zulke wedstrijden waarschijnlijk gestopt worden, maar hier is het slechts een deel van het voetbal. Nadat de wedstrijd was afgelopen werd de Botafogo aanhang verzocht hun voetbalshirts te bedekken of uit te doen om rellen te verkomen.
Copacabana beach
En toen was het vrijdag en jawel.. The sun was shining, the weather was sweet.. A present from heaven.. Yeah baby.. Finally!! Na snel ontbeten te hebben zijn we met de bus naar het Copacabana strand vertrokken. De zon scheen en zorgde voor de nodige warmte zodat een verfrissende duik van tijd tot tijd voor een aangename afkoeling zorgde. Voordat ik verder ga met het befaamde strand, wil ik eigenlijk even overgaan naar zaterdagmiddag omdat we toen ook naar het Copacabana strand zijn geweest, alleen dit maal voor het Caesar Palace zijn gaan liggen omdat daar de `mooie mensen´ zouden liggen. En ja.. ik kan het niet ontkennen. Ik heb zelden zoveel mooie mensen op een hoopje gezien. Vrijwel iedere dude was lekker zongebruind, gespierd en droeg een modieuze short of speedo. Veel voetballende beach beach boys dus. Op dat stuk strand heb ik niet een bierbuik zien rondlopen. Voor een groot deel van de dames geldt dat ze zo uit de FHM zouden kunnen komen, alleen dan nog schaarser gekleed. Ontzettend sexy badkleding.. Pfff.. Ik kan me niet voorstellen dat de Nederlandse dames ooit in zulke sexy bikini´s (tevens dental floss type) zullen en durfen te lopen – maar ik blijf optimistisch, hehe. Een vereiste is natuurlijk wel een mooi lichaam, maar dat spreekt voor zich lijkt me zo.. En ik moet eerlijk gezegd toegeven dat ik nog nooit zoveel mooie billen bij elkaar heb gezien. Oh my God.. (Ik baalde best destijds omdat ik geen camera had zodat ik mijn mannelijke vrienden – ik zal geen namen noemen - wat beeldmateriaal had kunnen voeren..) Tja, goeie herinneringen.. Kijken mag gelukkig altijd :D :D..
Maar het voelde erg goed en een tikkeltje vreemd op daar op het strand te bakken.. Allereerst was het warm en scheen de zon fel op onze - te bleke – lichaampjes waar we natuurlijk met smacht de hele week al naar uit zaten te kijken.. Daarnaast was het gewoon vreemd omdat recht voor ons surfers in de verte de golven aan het berijden waren met op de achtergrond kleine eilandjes, aan de linker- en rechter uiteinden rotsten en heuvels en achter ons de stad (boulevard, palmbomen, hotels met daarachter wolkenkrabbers). Ook was het niet nodig om het strand te verlaten voor een hapje voedsel: er was vrijwel altijd iemand in de buurt die je kon voorzien van complete lunches, kokosnoten, verschillende soorten soda´s, açaí met cereal en honing (aanrader!), ananas en zeer goed belegde sandwiches om maar even wat op te noemen. Het was ook een waar genot om te kijken naar de groepjes jongens (met zo nu en dan een meisje) die aan het hooghouden waren vooraan het strand. Hoewel het voornamelijk om het plezier leek te gaan werd er toch serieus gespeeld, en soms wel 2 uur achtereenvolgens. De potjes telden vaak meer dan honderden series waarbij letterlijk alles uit te trucenkast (?) werd gehaald.. Sterker nog, het leek meer de norm dan uitzondering.. Op vrijdagavond zijn we de boulevard afgelopen en hebben we op de rotsen aan de linkerzijde van het strand naar de zonsondergang gekeken.. Een prachtig aanzicht..
En toen was het zaterdagavond en alweer tijd om de bus terug naar SP te pakken. Zondagochtend om 06.45u opende ik de deur van mijn slaapkamer om vervolgens op bed neer te storten en in een diepe slaap te vallen.
Dan nog even een korte omschrijving van de tijd die is verstreken sinds terugkomst en nu. Back to college.. Pff dat was wel even zwaar. Maar zoals ik al omschreven had, heb ik een BJJ school gevonden waar ik nu 4x in de week train. 2 dagen op de universiteit (andere faculteit onder Adriana Silva) en 2 dagen in de week aan avenida Paulista onder Barbosa. Ik had me eigenlijk geen beter schema kunnen wensen want ik heb alleen ´s morgens les (tot 11.00u max.), en op dinsdag- en donderdagmiddag van 16.30u tot 18.30u portugese les. Op dinsdag zit er dus ruim 5 uur en donderdag ruim 7 uur tussen de reguliere lessen en de taalcursus! Toevalligerwijs zijn de BJJ lessen van 11.30 tot 13.30 op dinsdag en donderdag (ik ga op die dagen ook met een volle sporttas – verrekte kimono! – naar school, wat erg lastig is in de vaak overvolle bussen), waarnaar we vaak gaan eten en ik om 15.30u weer terug ben op de uni zodat ik nog even kan ontspannen - of huiswerk maken - voor de les begint..
Er is iets dat ik ben vergeten te vertellen.. Mocht me dit nog te binnen schieten, dan zal ik datgene bij dit bericht plaatsen wanneer ik de foto´s upload dit weekend.. [update: streetlife en de kleine verschilletjes, maar ik zal dit bewaren voor het volgende bericht..]
Tchau, Tchau!
Sorry! Het duurde allemaal wat langer dan gepland maar ik heb dan nu eindelijk de foto´s weten te bemachtigen die ik vergezeld met datgene wat ik nu aan het schrijven ben wilde plaatsten.. [update: new pictures.. thanks to Marie-Laure & Diana!!!]
Inmiddels alweer een week college achter de rug (tentamens zitten er aan te komen.. absoluut niet iets waar ik op dit moment naar uit kijk...)..
Maar laat ik beginnen met de trip.. Vrijdagavond 1 september zijn we met zo´n 10 personen vertrokken naar Ilha Grande om onze welverdiende (heheh) vakantie te beginnen. Alleerst met de metro naar hét busstation van SP. Dit station is echt onverstelbaar: je kunt vanaf dit punt vrijwel naar elke populaire bestemming in Zuid-Amerika reizen voor een (zeer) zachte prijs. Stel je voor dat je genoeg geld hebt en geen voorkeur hebt wat betreft bestemming zolang het maar in Zuid-Amerika is.. Je doet een blinddoek voor, steekt je arm voor je uit met je wijsvinger op 12 uur, vervolgens draai je een aantal rondjes om je eigen as en de bestemming die je aanwijst is tevens de bestemming die je kiest voor je trip.. Misschien een idee voor als ik me verveel, haha..
Ilha Grande
Oke, de busreis. 4 uur in comfortabele stoelen een (deels) oncomfortabele rit maken. Ach ja, er zijn ergere dingen.. Aangekomen in Parati hebben we 2 uurtjes gewacht alvorens we per boot onze reis konden vervolgen. De meeste mensen waren nog een beetje gaar van de busreis dus het duurde niet lang voordat we de meest bizarre houdingen aannamen om dat extra beetje slaap te vatten.. (Die foto met die paal tussen mijn benen is niet in scene gezet! Ik werd wakker door een groepje naar mij wijzende, lachende medestudenten .. Het duurde even voordat het kwartje bij mij viel, maar goed.. leuk toch – voor hun, haha..). Tussen mijn slaappogingen door heb ik met één oog nog wat prachtige beelden kunnen aanschouwen: bergen of heuvels die deels door zonnestralen werden belicht, vogels die op stijlvolle wijze probeerden wat eten uit te zee te vergaren en hoge golven (er stond veel wind en het was tamelijk koud). Eindelijk aangekomen op het eiland werden we opgewacht door een grote, lieve Braziliaan die zich telkens verontschuldigde voor zijn slechte Engels.. Wat we niet wisten, was het feit dat ons Hostel ongeveer 1km van het aankomstpunt lag en halverwege - met bagage en al – begon het keihard te regenen. Ik VOND het heerlijk om doorheen te lopen (wat overigens overging in rennen omdat het belachelijk hard begon te regenen – denk aan een douchkop met 10 standen --> stand 10), totdat ik aankwam bij het hostel en me realiseerde dat al mijn kleding/bagage en wat niet zeiknat was en er waarschijnlijk niet genoeg tijd zou zijn om alles goed te laten drogen..Maar ja, we waren aangekomen, heelhuids wel te verstaan.. haha..
Die zaterdag hebben we gerelaxed (we waren aangekomen om 09.00u).. Douchen, slapen en ´s avonds bij een bar lekker gebabbeld en wat gedronken. In de middag zijn we opzoek gegaan naar een plaats waar we een boattrip konden boeken. Het eiland is veel te groot om wandelend te verkennen, dit is zelfs niet eens mogelijk geloof ik.. Daarnaast zijn er bepaalde stranden en plaatsen waar je alleen met een boot in staat was te komen. Voor zo´n 20 euro hebben we een 6 uur durende boottrip kunnen boeken voor de zondagmiddag. Ik ben diezelfde middag nog wezen hardlopen (op blote voeten langs de stranden) en toen ik uiteindelijk bij een open, klein maar mooi verlaten strand was aangekomen heb ik wat oefeningen gedaan. Ontzettend ontspannen: de lucht was schoon en het was de eerste keer in Brazilie dat ik in de buitenlucht lekker aan het trainen was. Ter afsluiting heb ik een duik in de zee genomen en ben ik hardlopend teruggegaan naar het hostel om een heerlijke warme douche te nemen..
Die avond zijn we naar een ander Hostel gegaan omdat daar een party was.. Helaas stelde het niet zo veel voor, maar dat mocht onze pret niet drukken. Drank en onze eerste stapavond waren een goede combinatie voor een leuke avond.
Zondagmiddag: de boattrip. Het weer was wederom slecht waardoor veel potentie de kop werd ingedruk. Voordat we gingen hadden we allemaal een snorkelset gehuurd omdat ons werd verteld koraalriffen en bijzondere vissoorten te kunnen zien. Dit viel echter nogal tegen. Er was geen koraal te bekennen op de plek waar we doken.. Slechts zeesterren, grote zeesterren (40 centimeter in de lengte).. Vervolgens hebben we enkele stranden bezocht waar in de eerste instantie toch weinig mensen naartoe zwommen en tot slot hebben we een plek bezocht waar de doden werden begraven.. (leuk voor in het donker!)..
Zondagavond hebben we een hele gezellige chillavond gehad.. We hadden cachaça, limoenen, suiker en ijs gekocht.. Everything you need in order to make the world famous Brazilian Caipirinha.. Een beetje tipsy ben ik later die avond in slaap gevallen, luisterend naar `Beautiful´.. - (hint: het laatste shot van de clip luidt als volgt: Obrigado Brazil..)
Rio de Janeiro..
Met hoop op zon zijn we maandagochtend vertrokken naar Parati, om vanaf daar een bus naar Rio de Janeiro te pakken.. Na wat kleine complicaties hebben we een bus weten te regelen die ons in 4 uurtjes dropte op het busstation in Rio de Janeiro. Wederom was het koud en regenachtig (ik wil niet refereren naar `typerend Nederlands weer´ hoewel dat erg gepast zou zijn..) Nee ik doe het toch, het was gewoon net alsof ik in Nederland was aankomen, alleen waren de blanken anders blank, de mensen slechter gekleed en zag het er allemaal wat armoediger uit (sorry voor de bespotting).. Na 1,5 uur te hebben gewacht werden we opgepikt door 3 grote negers die ons in een volkswagenbusje (bomvol!) naar ons Hostel brachten. Neem een kijkje op volgende website en check de foto´s om een indruk te krijgen: http://www.elmistihostel.com/. Het hostel was achteraf gezien een prima prijs/kwaliteit verhouding. Op een van de foto´s zie je een kamer met 3-slapers (hoe noem je zo´n stapelbed?).. Ik deelde dus een kamer van 16m2 met 11 andere hostelgasten. Het beperkte aantal badkamers – 4 in totaal waarvan er slechts 3, soms zelfs maar 2 voorzien waren van warm water - zorgde tijdens de spitsuren voor wat frustratie bij enkelen. Dinsdag, woensdag en donderdag hebben we enkele historische plekken bezocht (tip voor alle reizigers: neem een lonely planet uitgave mee op reis!). Dinsdagmiddag hebben we met een treintje een rit gemaakt door Rio de Janiero en zelfs een deel van de sloppenwijken op steenworpafstand gezien. Indrukwekkend en bizar. Een opeenhoping van huisjes (losse muurtjes is hier een betere omschrijving) die elk moment in elkaar lijken te zakken. Door het slechte weer kreeg je nog beter een indruk van het feit dat leven in de favela´s onvoorstelbaar armzalig is. Persoonlijk had ik het best zwaar met de gedachte dat ik waarschijnlijk diezelfde avond het beeld van de favela´s (tijdelijk) vergeten zou zijn en gezellig met wat hostelgasten of uitwisselingsstudenten aan de Caipirinha zou zitten.
Woensdagmiddag zijn we naar het Christ monument gegaan. Per taxi hebben de klim gemaakt. Een wirwar van slangewegen leidde uiteindelijk naar een soort van taxi- en busstand van waar je de tocht per voet voorzet. Eenmaal de top te hebben bereikt en de laatste trap naar het monument op lopend stopte ik even omdat ik kort een ombeschrijflijk gevoel waarnam.. Het gevoel is het beste te omschrijven als vlinders in je buik. Dit heeft echter niets te maken gehad met spirituele krachten of wat dan ook, maar het monument zo dichtbij met eigen ogen zien op de top van de Corcovado berg met een prachtig uitzicht – ongeacht welke positie je inneemt – vond ik werkelijk een buitengewone ervaring.
Hostel `El misti´
Elke avond was eigenlijk geweldig. In tegenstelling tot de meeste uitwisselingsstudenten die zich voornamelijk met elkaar vermaakten, vond ik het veel interessanter om wat mede hostelgasten te leren kennen. Zo heb ik eigenlijk de eerste avond al gelijk een geweldig aantal gesprekken gehad. De meest indrukwekkende verhalen kwamen van Tim (26) en Emma (24), een stelletje uit Ierland. Dit was hun laatste week in Zuid-Amerika alvorens zo na 1 jaar rond de wereld te hebben gereisd, terug zouden keren naar hun thuisland. Thailand, China, Cambodja, Indonesie, Peru, Bolivia, Chili, Argentinie en Brazilie zijn een greep van de landen die ze hebben bezocht. Ze hebben me letterlijk aan het stuiteren gemaakt van het lachen (ja ook deels door hun accent en uitspraak) want zij hadden dingen meegemaakt.. haha onvoorstelbaar! Zij hebben zeker iets leuks te vertellen aan hun kleinkinderen.. Wat me echt verbaasde na verloop van tijd is het feit.. Nee wacht.. laat ik het anders inleiden...
Woensdagavond.. everybody was eager to party.. Dus gingen we (Tim, Emma en Joanna – zusje van Tim vergezelden ons) naar een club die werd aanbevolen door Pedro, medewerker van het hotel. We hadden in het Hostel al ingedronken (Happy hour was mede dankzij ons `rushhour´ – wat wil je anders.. 2 caipirinha´s by Steve the bartender – gegarandeerde kwaliteit - voor 1,5 euro). Maar de Ieren lagen wat alcohol betreft op onoverbrugbare afstand voor ons.
De club heette `Club Bizarre´ en was nogal klein. Er werd vage underground house/techno gedraaid en het was er nogal luguber donker. Maar dat was allemaal prima want wij kwamen om te feesten.. 2 dingen staan me zo nog bij: allereerst duurde het bij mij even voordat ik doorhad dat het geen vrouwen waren die in mijn billen knepen maar mannen. Daarnaast kwam er op een gegeven moment een vrouw naar me toe en zei in het Portugees: `Ik vind je leuk, ga met me mee naar de privateroom..?´ Just like that, wtf! Wederom moest ik even goed concentreren want ik dacht dat ik haar verkeerd had verstaan. Nadat ze het nog eens zei bedankte ik vriendelijk. Wat later vertelde iemand me dat de privateroom een ruimte is achterin de club die alleen verlicht wordt door black-lights en waar je voornamelijk heen gaat om te seksen of om (hard) drugs te nemen.. Tegen 04.00u zijn we met de taxi teruggegaan en was het een waar spektakel om de Ieren te zien terugslentelen naar het Hostel: schreewend, zingend, vloekend, lachend en zeer vreemde zin constructies makend.. Om even terug te komen op iets: wat me dus verbaasde is het feit dat zij geen enkele noemenswaardige problemen hebben gehad tijdens hun wereldreis. Donderdagochtend voelde ik mijn buikspieren nog van het lachen van die avond ervoor.
Dan is er nog een stel waar ik veel tijd mee heb opgetrokken: Alan (30) en Emma (30) uit Engeland. Alan´s verschijning deed me eigenlijk gelijk denken aan een Hooligan. Hij was kaal, redelijk klein, breed en droeg vrijwel altijd een voetbalshirt. Maar na een tijdje met hem gepraat te hebben zul je zijn verschijning al lang niet meer als bedreigend ervaren. Zijn vriendin Emma daarentegen is een superlief vrouwtje, ze had een hele zachte stem en is zuster. Tja, beetje vreemde match, niet? (Alan, in case you read this.. I had a wonderful time with you and your lovely girlfriend. I wish the both of you a splendid time in South- and North-America. And don´t forget to give me a call when you plan to pay Amsterdam a visit. Take care!)
Voetbalwedstrijd live bijwonen
Donderdagavond hebben we een voetbalwedstrijd bezocht: Botafogo vs. Fluminense in het Maracana stadion in Rio de Janeiro. Dit stadion is als ik het niet verkeerd heb het grootste voetbalstadion ter wereld. De wedstrijd was een beetje saai en sloom: Botafogo, de favoriete, wist haar kansen niet echt te benutten waardoor het een vrij eenzijdige partij werd met een onbevredigend gelijkspel als eindresultaat. Maar de wedstrijd was eigenlijk niet de hoofdatractie... De toeschouwers maakten het een onvergetelijke ervaring. In koor werd er uit volle borst gezongen, te gekke trommelspelers - geweldig gevoel voor ritme en een genot om naar te kijken/luisteren en natuurlijk het massale gescheld. Elke gele kaart voor Botafogo werd beantwoord met beledigende chants (sorry kan niet op het Nederlandse woord komen) naar de scheidsrechter toe. In Nederland zouden zulke wedstrijden waarschijnlijk gestopt worden, maar hier is het slechts een deel van het voetbal. Nadat de wedstrijd was afgelopen werd de Botafogo aanhang verzocht hun voetbalshirts te bedekken of uit te doen om rellen te verkomen.
Copacabana beach
En toen was het vrijdag en jawel.. The sun was shining, the weather was sweet.. A present from heaven.. Yeah baby.. Finally!! Na snel ontbeten te hebben zijn we met de bus naar het Copacabana strand vertrokken. De zon scheen en zorgde voor de nodige warmte zodat een verfrissende duik van tijd tot tijd voor een aangename afkoeling zorgde. Voordat ik verder ga met het befaamde strand, wil ik eigenlijk even overgaan naar zaterdagmiddag omdat we toen ook naar het Copacabana strand zijn geweest, alleen dit maal voor het Caesar Palace zijn gaan liggen omdat daar de `mooie mensen´ zouden liggen. En ja.. ik kan het niet ontkennen. Ik heb zelden zoveel mooie mensen op een hoopje gezien. Vrijwel iedere dude was lekker zongebruind, gespierd en droeg een modieuze short of speedo. Veel voetballende beach beach boys dus. Op dat stuk strand heb ik niet een bierbuik zien rondlopen. Voor een groot deel van de dames geldt dat ze zo uit de FHM zouden kunnen komen, alleen dan nog schaarser gekleed. Ontzettend sexy badkleding.. Pfff.. Ik kan me niet voorstellen dat de Nederlandse dames ooit in zulke sexy bikini´s (tevens dental floss type) zullen en durfen te lopen – maar ik blijf optimistisch, hehe. Een vereiste is natuurlijk wel een mooi lichaam, maar dat spreekt voor zich lijkt me zo.. En ik moet eerlijk gezegd toegeven dat ik nog nooit zoveel mooie billen bij elkaar heb gezien. Oh my God.. (Ik baalde best destijds omdat ik geen camera had zodat ik mijn mannelijke vrienden – ik zal geen namen noemen - wat beeldmateriaal had kunnen voeren..) Tja, goeie herinneringen.. Kijken mag gelukkig altijd :D :D..
Maar het voelde erg goed en een tikkeltje vreemd op daar op het strand te bakken.. Allereerst was het warm en scheen de zon fel op onze - te bleke – lichaampjes waar we natuurlijk met smacht de hele week al naar uit zaten te kijken.. Daarnaast was het gewoon vreemd omdat recht voor ons surfers in de verte de golven aan het berijden waren met op de achtergrond kleine eilandjes, aan de linker- en rechter uiteinden rotsten en heuvels en achter ons de stad (boulevard, palmbomen, hotels met daarachter wolkenkrabbers). Ook was het niet nodig om het strand te verlaten voor een hapje voedsel: er was vrijwel altijd iemand in de buurt die je kon voorzien van complete lunches, kokosnoten, verschillende soorten soda´s, açaí met cereal en honing (aanrader!), ananas en zeer goed belegde sandwiches om maar even wat op te noemen. Het was ook een waar genot om te kijken naar de groepjes jongens (met zo nu en dan een meisje) die aan het hooghouden waren vooraan het strand. Hoewel het voornamelijk om het plezier leek te gaan werd er toch serieus gespeeld, en soms wel 2 uur achtereenvolgens. De potjes telden vaak meer dan honderden series waarbij letterlijk alles uit te trucenkast (?) werd gehaald.. Sterker nog, het leek meer de norm dan uitzondering.. Op vrijdagavond zijn we de boulevard afgelopen en hebben we op de rotsen aan de linkerzijde van het strand naar de zonsondergang gekeken.. Een prachtig aanzicht..
En toen was het zaterdagavond en alweer tijd om de bus terug naar SP te pakken. Zondagochtend om 06.45u opende ik de deur van mijn slaapkamer om vervolgens op bed neer te storten en in een diepe slaap te vallen.
Dan nog even een korte omschrijving van de tijd die is verstreken sinds terugkomst en nu. Back to college.. Pff dat was wel even zwaar. Maar zoals ik al omschreven had, heb ik een BJJ school gevonden waar ik nu 4x in de week train. 2 dagen op de universiteit (andere faculteit onder Adriana Silva) en 2 dagen in de week aan avenida Paulista onder Barbosa. Ik had me eigenlijk geen beter schema kunnen wensen want ik heb alleen ´s morgens les (tot 11.00u max.), en op dinsdag- en donderdagmiddag van 16.30u tot 18.30u portugese les. Op dinsdag zit er dus ruim 5 uur en donderdag ruim 7 uur tussen de reguliere lessen en de taalcursus! Toevalligerwijs zijn de BJJ lessen van 11.30 tot 13.30 op dinsdag en donderdag (ik ga op die dagen ook met een volle sporttas – verrekte kimono! – naar school, wat erg lastig is in de vaak overvolle bussen), waarnaar we vaak gaan eten en ik om 15.30u weer terug ben op de uni zodat ik nog even kan ontspannen - of huiswerk maken - voor de les begint..
Er is iets dat ik ben vergeten te vertellen.. Mocht me dit nog te binnen schieten, dan zal ik datgene bij dit bericht plaatsen wanneer ik de foto´s upload dit weekend.. [update: streetlife en de kleine verschilletjes, maar ik zal dit bewaren voor het volgende bericht..]
Tchau, Tchau!
-
21 September 2006 - 09:22
Lucie:
Tsjonge,tsjonge wat een verhalen,geweldig wat een ervaringen ,ben benieuwd naar de foto's.Ik volg je met veel plezier,groetjes uit Rietmolen -
22 September 2006 - 12:27
StuF:
haha. geweldig Thijs je berichten worden steeds leuker om te lezen. ik herken je er precies in! goed te merken dat je je thuis voelt in Brazilie. -
23 September 2006 - 15:32
Cesar:
Thjis, o gringo mais louco da face da terra! -
24 September 2006 - 11:47
Mams:
hai Thijs,
wat heerlijk ,als je nog eens een paar dagen vrij hebt, ga dan op dat plein staan, en neem de bus, ga zo veel mogelijk zien, en veel leuke mensen leren kennen, zo dat ook jij (later) veel te vertellen hebt. Het weer wordt geleidelijk aan beter, jij gaat straks de zomer in,als ik het goed gelezen heb is de coppacaba 4 uurtjes met de bus, gewoon doen!!!!!!!
groetjes en dikke knuffel van het thuisfront -
24 September 2006 - 18:32
Samantha:
Alweer bijna het einde van het weekend. Ik zit hier met een kopje thee je weblog te lezen te bekijken.
De manier waarop je schrijft is ontzettend leuk en maakt het telkens weer een plezier om je avonturen te lezen!
Ik had alleen wat meer foto´s van het strand verwacht, maar je stelt me niet teleur hoor ;).
Een hele dikke kus van mij
-
24 September 2006 - 21:26
Robinho:
E ai cara?!! Como é que estão as coisas por ae?! Estudando muito ou só paquerando as minininhas da USP?!?! rsrs
Quando posso te visitar?!
E o que achou do meu portugues! Nada mal, hein?
Abraços,
Robinho-Buenos Aires.
-
25 September 2006 - 09:11
Wouter En Leni:
Hoi Thijs we zaten koffie te drinken en keken even naar je verhalen. helemaal super!! -
25 September 2006 - 17:48
Lotte:
Oii Thijs,,
Haha, nee ik ken je niet ;-).. En ik heet ook geen Charlotte, gewoon Lotte.. Maar wat gaaf dat jij ook in Sao Paulo bent! Is het voor je studie of wat?? En waar woon je ergens in Sao Paulo..??
Als je wil kun je me toevoegen op msn: lotchen88@hotmail.com.. Dan kunnen we uitgebreider praten en ervaringen uitwisselen!
Tchau,, Beijos Xx -
27 September 2006 - 09:35
Jonne:
Ej thijs..
Je maakt me behoorlijk jaloers met de mooie foto's/verhalen!! Vooral de foto's vanaf Corcovado zijn schitterend. Veel plezier nog!! -
27 September 2006 - 10:00
Olaf:
euj Thijssie, ouwe globetrotter... nog 6 weekjes dan ga ik jou jaloers maken met verhalen. Jaloers? ja, ik ben best wel jaloers op je, gast. T lijkt me allemaal super. jaren geleden had ik met een maat (paul) afgesproken om op t strand van brazilie een cafe te beginnen, dan mag je ook komen :D
aanstaande zaterdag al weer een grappling dag, we gaan met een heel erg grote groep, Jochem, Maarten, Bart, Brechje en Jiri (die laatste twee gaan echt op hun BEK hahaha) en een grote groep uit eindhoven die bij jochem trainen. Ik heb er zin in. Train je nou echt 4 keer per week? lekker, dat gaat nog gezellig worden als je terug bent, maar dan kun je in maart bij de eerste grappling competitie van 2007 mikken op eerste plaats ipv laatste hahaha ;) ben blij dat je t goed hebt. Spreek je gast, groetjes
-
27 September 2006 - 16:50
Thijs:
Hahah, succes Olaf!! Ik zal aan jullie denken dit weekend. Hoe schat je je kansen, ben je veel aan het trainen geweest? Ik heb nog gekeken voor je naar een sexy grappling broekje (Bloody Noose / Hunter / Brazil) maar die waren gruwelijk duur in Rio.. Ben inderdaad verlief geworden op BJJ alleen lijkt de afstand tussen mij en een echte gevorderde (vanaf paars) onoverbrugbaar in de tijd die ik nog te gaan heb! Heb tot nu toe nog geen echte succes geboekt.. Al wel wat mensen blauwe ogen geslagen met boksen, haha (payback for getting my ass kicked in BJJ)! -
28 September 2006 - 14:42
Olaf:
hee Thijs, kweenie wat mn kansen zijn, maar heb best veel getraind en voel me redelijk scherp. Ik heb er dus wel zin in. Maar je moet t niet vervelend vinden dat het verschil tussen jou en die paarse banders zo groot is, BJJ paars is een proces van een jaar of 3. Daarover gesproken trouwens... heb je UFC 63 gezien? Rematch tussen Matt Hughes en BJ Penn?oooooh allememaggies wat een partij :D supervet! Ik kan niet beslissen wie ik beter vind, Matt Hughes heeft superveel ervaring, onwijze kracht en belachelijk veel stamina, Penn is een BJJ genie met erg goeie standup arsenaal. Maar waar t om gaat ik heb gehoord dat Penn de enige is die ooit een zwarte band BJJ heeft gehaald in 3 jaar. Dus ga je nou niet druk maken dat je die gasten niet zomaar pakt. Als je zo doorgaat kom je vanzelf nog wel n keer in die ring te staan
:P
spreek je gast
-
28 September 2006 - 18:22
Thijs:
Ik zat te schreeuwen van enthousiasme tijdens dat gevecht.. Ik hoopte zo dat BJ Hughes helemaal bewusteloos zou choken met die reversed triangle (of die armklem die Hughes bijna het gevecht had gekost- saved by the bell I guess). Unfortunately BJ seperated a rib during the second round of the fight which might have costed HIM the fight.. I demand a rubber match!
Ik ga nu herstellen van wat kleine verwonderingen, rustig aan ouwe en nogmaals succes!
-
29 September 2006 - 22:17
Mams:
hai Thijs
de jongens Wouter, Thomas en Omar kwamen vanavond een biertje drinken (gezellig hé) groetjes -
01 Oktober 2006 - 15:32
Marjorie:
Te gekke move in je leven en interesting tails!! Enne: blijf je verwonderen, 't leidt ergens toe..
-
09 Mei 2007 - 21:32
Tinanbc:
Keep up the great work!
-
12 Juni 2007 - 00:15
Leighct:
Good work! I like it!
[@door27.txt||6||p-21||3||
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
